- yumşaltmaq
- f.1. Yumşaq, elastik hala salmaq; sərtliyini, bərkliyini rəf etmək. Torpağı yumşaltmaq. Yunu yumşaltmaq. Dərini suya qoyub yumşaltmaq. Dəmiri odsuz yumşaltmaq olmaz. – Qızlar təkcə kətmənlə torpaq yumşaltmırdılar. Ə. Vəl..2. Sərtliyini, hiddətini, inadını azaltmaq, yola gətirmək, razı etməyə çalışmaq. Ürəyini yumşaltmaq. Həyat onun xasiyyətini xeyli yumşaltmışdı. Nə qədər çalışdıqsa, onu yumşalda bilmədik. – <Naşad> <Mehribanı> yumşaltmaq məqsədi ilə mülayim bir tərzdə dedi. . S. H.. Günlər gəlib keçər, aylar adlar, Əfruz bacı Mədətin qılığına girər, onu yumşaltmağa çalışardı. S. R.. Sadıq onu yumşaltdı: – Ay arvad, səni çöldən tapmamışam, hara keyfindir, aparım. M. C.. // Hirsini soyutmaq, rəhmə gətirmək. . . Gülyaz qocanı dilə tutub yumşaltmaq, onun hirsini soyudub öz istəkli qızını bu ağır xəstəlik yatağından qaldırmaq istəyirdi. S. R.. // Kəskinliyini azaltmaq; mülayimləşdirmək. Tonunu bir qədər yumşaltmaq. // Bir qədər rahatlaşdırmaq, ağrısını, şiddətini azaltmaq, rahatlıq hissi oyatmaq. Sinəsini yumşaltmaq – öskürəyi azaltmaq, ciyərlərə yaxşı təsir göstərmək (dərman haqqında).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.